Bir çok ebeveyn bundan yakınıyor aslında ; aman çocuğum ağlamasın diye verdiğimiz her mutluluk , aslında ileride onlar için büyük problemler getiriyor demektir. Şimdilerde gördüğüm çocuklar için diyebilirim ki mekan ve zaman fark etmeksizin hemen o an olmasını istiyorlar. Aslında bakacak olursak çocuklarımız doğduğu andan itibaren her şeyi ağlayarak isterler. Acıkırlar, hasta olurlar, tuvaletini yapar ağlarlar. Bu durum anne babalar için büyük bir alarmdır ve hemen önlem almak için harekete geçerler. Dolayısıyla çocuk için ağlamak iyi bir şeydir. Ağladığım sürece sesimi duyuruyorum ve benim için insanlar anında bir şeyler yapıyor diye düşünür. Bu durumun ileriki yaşlarda da böyle devam etmesi , çocuğun ağlaması sonucunda ödüllendiriliyor olmasındandır . Çocuklarımız ağlamayı bir iletişim aracı olarak kullanıp istediklerini yaptırdığından , 3-4-5 hatta sonraki yaşlarında da öğrendiği bu davranış her seferinde sonuç aldığı için derdini konuşarak anlatmak yerine ağlayarak yaptırmaya çalışır. Peki , biz artık buna nasıl son vermeliyiz ? Öncelikle çocukların duygusal yetersizlikten mi yoksa yönetme isteğinden mi ağladığını çok iyi bilmeli ve ayırt etmeliyiz. Çünkü yanlış bir davranışımız işleri daha kötü hale getirebilir. Duygusal yetersizliği olan çocuklar içten ağlar ve bu çocuğa sevgiyle, şefkatle daha sıcak kanlı davranmak gerekir. Ağlarken size sarılmak istiyorsa bırakın size sarılsın. Siz de ona "Yanındayım , sana yardımcı olmak istiyorum, sakinleş, konuşalım ..." .. gibi cümleler kurabilirsiniz. Bu tür davranışta bulunan çocuğu görmezden gelir , soğuk yaklaşırsanız çocuğun o duygusal ihtiyacını daha da derinleştirmiş olursunuz. Bir diğer davranış türü ise sizi yönetmek için ağlayan , kendini yerden yere atan ve her istediğini yaptırmaya çalışan çocuklardır.

Ebeveynleri yönetme isteği: Çocuğunuz ağladığında onu görmezden gelin ve göz göze bile gelmeyin. Göz göze geldiğiniz an , artık yenildiğiniz andır. Çocukların hisleri çok kuvvetlidir. Onunla göz göze geldiğinizde kaygılı gözlerle ona baktığınızı ve içinizin acıdığını hissediyordur ; size istediğini yaptırmak için daha yüksek sesle ağlamaya başlar. " Canım kızım/oğlum ne istiyormuş, neden ağlıyormuş?" gibi davranışlar burada pek işe yaramaz. Sakinleşene kadar onu görmezden gelmeye devam edin. Ne zaman ki sakinleşip sustuğunu görürseniz , işte o zaman onu ödüllendirmek için doğru zamandır. Çünkü artık doğru pekiştireç, onun için ağladığında değil , sakin kaldığında istediğinin yapılmasıdır. Bunu çocuğunuz alışana kadar tekrar etmelisiniz. Evet , biliyorum , biraz zor olacak ama sonrasında bu durumu tekrarlamanız durumunda bir şeyleri konuşarak anlatmanın doğru olduğunu öğreneceklerdir.